Opuszczona klasa

Opuszczona klasa. Od wielu lat nie odbyła się tutaj żadna lekcja. Na ławkach zsuniętych pod ścianę osiadł kurz. Pozostałe meble zakryte są płachtami materiału.

Do 18:00 było jeszcze parę minut, Scott wolał jednak być wcześniej. Denerwował się trochę, ale wiedział, że dzięki swojej ciężkiej pracy w wakacje - która w praktyce oznaczała to, że parę razy machnął różdżką, gdy już nudziło mu się tak, że naprawdę nie miał co robić - ma szansę pokonać Ludwiga. Nie chodziło przecież o to, żeby go zabić, czy w jakiś poważniejszy sposób skrzywdzić. To miała być tylko niewinna wymiana zaklęć, tak, by pokazać, że... no właśnie. Scott nie widział sensu w tym pojedynku, bo ich poranna rozmowa nie odbiegała dużo od ich zwyczajowych wymiany zdań. Ani żaden drugiego śmiertelnie nie uraził, ani nic... cóż, wyglądało na to, że Scott po prostu znów był zmuszony pokazać, że Gryfoni są lepsi od Ślizgonów. 
Usiadł na jednej z ławek żując wzięty wcześniej z Wielkiej Sali pasztecik. Wziął go sobie, co prawda, na drogę, bo zdążył też zjeść pełną kolację wcześniej. Obok czekała jeszcze czekoladowa żaba w pudełku. Czekał.

Wszedł do środka powolnym krokiem. Nie spieszyło mu się tutaj. Prawdę mówiąc był tu tylko dlatego, że to Scott rzucił wyzwanie i gdyby nie przyszedł wyszedłby na tchórza. Nie miał ochoty na pojedynek, od czynów wolał słowa i raczej nieoficjalne działania.
Ubrany był w zwykłą białą koszulę, czarne spodnie i krawat od mundurka. Zauważył Scotta na ławce.
-Guten tag, kleines Huhn.*
Powiedział spokojnie i stanął na przeciw niego w dość sporej odległości. Kto wie co strzeli Gryfonowi do głowy.

[*Witaj, mały kurczaku.]

- Cześć. Czekaj, zaraz skończę.
Dobrze, że nie rozumiał słów Ludwiga. Gdyby tak było, pewnie zdenerwowałby się jeszcze bardziej. Co prawda wiedział, jaki jest Beilschmidt i że w słowach raczej nie przebiera. Nie chciał się jednak nad tym zastanawiać.
Zamachał nogami, chcąc wyglądać na zupełnie rozluźnionego. W kilku kolejnych kęsach skończył pasztecik i to nic, że wypchał nim sobie policzki i przez chwilę wyglądał jak chomik. Wytarł dłonie w szatę i zeskoczył z ławki. Wyglądało na to, że czekoladowa żaba musi poczekać jeszcze trochę, więc włożył ją do kieszeni szaty. Otrzepał tyłek.
- Jakie zasady? - Chwycił różdżkę i przesunął graty pod ścianę, robiąc im jeszcze więcej miejsca. Tymczasem do klasy zajrzało paru uczniów młodszych klas, z Gryffindoru. Scottie machnął do nich, jako że byli jego znajomymi. - Czekamy na kogoś jeszcze?
To nie tak, że grał na czas... no, może troszeczkę.

Popatrzył lekko zdegustowany na chłopaka z wypchanymi policzkami. Naprawdę, zero kultury. Wyjął swoją różdżkę i odpowiednio ułożył ją w dłoni by nie wypadła. Spojrzał na niego.
-Dopóki ktoś się nie podda lub nie straci przytomności?
Spytał choć bardziej brzmiało to jak stwierdzenie. Zerknął na drzwi.
-Zaprosiłeś swoich kolegów jako wsparcie?
Spytał złośliwie zakładając ręce na piersi. Może jeszcze będzie walczył w grupie, hm?

Uniósł lekko krzaczaste brwi. Do utraty przytomności? To brzmiało dość poważnie. Cóż, w razie czego ma "obstawę", jego nie zostawią na pastwę losu w opuszczonej klasie. Co innego z Ludwigiem.
- Niech będzie. - Przytaknął, bo co innego mu pozostało? Zajął miejsce pod ścianą, tak, by dzieliła ich odległość całej sali. - Wieści szybko się rozchodzą.
Do grupki młodszych Gryfonów dołączyło kilku kolejnych uczniów, już nie tylko z Domu Lwa, ale i innych. Scott skrzywił się na widok pierwszaków. Cóż, ktoś pewnie im powiedział, że będą czary. Takie prawdziwe czary! Dla mugolaków pewnie będzie to pierwszy raz, jak zobaczą zaklęcia w praktyce.
Scottie nie wiedział tylko, gdzie podziewa się Francis. Wydawało mu się, że ostatnio widział go rozmawiającego z jakąś urodziwą panienką. Mimo to mógł mieć mu za złe, jeśli się nie pojawi.
Uniósł różdżkę.
- Wy tam, uważać na siebie. Zaczynajmy.

Wszedł do opuszczonej sali lekcyjnej może pięć minut po grupce młodszych uczniów. Śpieszył się żeby zdążyć na czas. Miał nadzieję, że może wszystko zostanie odwołane albo chociaż Ludwig nie zjawił się jeszcze. W takim wypadku miałby szansę by przekonać Scotta, że ten pojedynek jest niebezpieczny i zupełnie niepotrzebny. Właściwie nie miał pojęcia jaki tak naprawdę był jego powód.
-Jestem!- Zawołał po wejściu do klasy i przesunął wzrokiem po zgromadzonych tam. Zauważył Scotta, do którego uśmiechnął się lekko, a potem Ludwiga. Na nim wzrok Francuza zatrzymał się dłużej zanim zareagował w jakiś sposób.
-Och! Widzę, że zjawiłem się w sam raz.- Przeczesał palcami włosy okalające jego twarz i zajął miejsce w bliskiej odległości od Scotta. Jednak tak by mu nie przeszkadzać. Zawołał tylko przyciszonym głosem do przyjaciela.
-Hej, Scott! Nie przekonam cię abyś się wycofał, oui?- Zapytał z kwaśnym uśmiechem. Znał przyjaciela i wiedział jakiej odpowiedzi może się spodziewać.

Dojrzał Francisa kątem oka. Wyciągnął różdżkę przed siebie. Pozwoli Ludwigowi zaatakować pierwszemu, czy też poczeka na znak, że pojedynek rozpoczął się naprawdę. Przydałby się ktoś, kto mógłby sędziować. Francis nie nada się z samego względu, że jest przyjacielem Scotta...
Scottie wiedział, że nie może przegrać ani się wycofać. Gdyby tak było, może nie tyle okryłby się hańbą, co po prostu nie zdzierżyłby plamy na honorze.
- Nie. Odsuń się.

Zerknął na pierwszaków. Mein Gott. Tylko ich było tu trzeba- najmłodszych uczniów ekscytujących się pojedynkiem. Przepisowo odeszli kilka kroków od siebie. Ludwig jak zawsze wyprostowany, dostojny, a jednocześnie gotowy do ataku. Jak wąż, który się zwija by zaraz wyskoczyć znienacka. Czekał z różdżką wycelowaną w Scotta i patrzył na niego. Nie zaatakuje pierwszy. Pierwsi atakują tylko niepewni. On był pewny. MUSI dać radę. Wyłączył się jak gdyby ze wszystkiego i skupił tylko na walce.
Atakuj... Tchórzu.

-Bien. W takim razie powodzenia. Tylko nie przegraj bo będę się z ciebie śmiał.- Puścił mu oczko figlarnie i wycofał się do reszty zgromadzonych. Kiedy opuścił swoje miejsce jego mina natychmiast zrzedła. Martwił się o Scotta. Dlatego nie chciał by doszło do tego pojedynku a skoro nie było mowy o wycofaniu się z niego to oczywiście pragnął by przyjacielowi udało się go wybrać.
-Bądź ostrożny...-Szepnął cichutko i odwrócił zlękniony wzrok w stronę Ludwiga.

Scott czekał. Ile jednak mógł? Ludwig, widać, sam również nie chciał zaczynać. Scott nie miał więc wyboru; zerknął tylko na Francisa i dzieciaki. Można się popisać!
Uznał, że nie będzie tego od razu kończył. Pokaże pierwszakom ładną magię i pobawi się trochę z Ludwigiem, jeśli ten, rzecz jasna, mu na to pozwoli.
- Confundo!
Nie zmieniało to jednak faktu, że nie może mu odpuścić. Confundus wydawał się dobrym wyborem na początek.

Scott MacDuff carried out 1 launched of one Kostka :

Szybko machnął różdżką widząc zaklęcie lecące w jego stronę.
-Protego.
Powiedział spokojnie chcąc wytworzyć jak najlżejszą tarczę. W końcu nie chciał zużywać aż tyle magii na durne zaklęcie. Czekał aż tarcza odbije zaklęcie.

Ludwig Beilschmidt carried out 1 launched of one Kostka :

Tarcza Ludwiga nie była na tyle mocna, by odeprzeć czar Scotta. 
Scott ucieszył się i nawet pozwolił sobie na szerszy uśmiech. Dzieciaki obok pisnęły, choć Ślizgonowi tak naprawdę stało się niewiele, a przynajmniej nie tyle, by można było nazwać to widowiskowym. Rudy uznał, że nie będzie używał zbyt mocnych zaklęć. W końcu walczą do utraty przytomności lub poddania się...  
Poddania się. Scott pomyślał, jak wspaniale by było, gdyby Ludwig się poddał. Trzeba wykorzystać okazję i upokorzyć go na oczach pierwszaków!
- Incarcerous!
Więzy, które wystrzeliły z jego różdżki, powinny teraz spętać Ślizgona. Później do poddania się już krótka droga!

Scott MacDuff carried out 1 launched of one Kostka :

Trochę jeszcze otumaniony zobaczył kolejny czar lecący w swoją stronę. Logiczne byłoby wyczarowanie tarczy, ale przez Confudusa tylko atakował.
-Drętwota!
Lekko podniósł głos posyłając w jego stronę ten czar.

Ludwig Beilschmidt carried out 1 launched of one Kostka :

Uchylił się, a czar świsnął mu koło ucha. Zaczynało robić się niebezpiecznie.
Mógł rzucić drętwotę, ale to byłoby za proste. Dzieci przyszyły tu, żeby oglądać szoł w wykonaniu pana MacDuffa, więc Scott zamierzał dostarczyć im rozrywki. 
- Levicorpus!
A to za Francisa i Żabiego Księcia! - Pomyślał, machając odpowiednio różdżką. W jednej chwili zamiast zwycięstwa, priorytetem stało się upokorzenie Beilschmidta.

Scott MacDuff carried out 1 launched of one Kostka :

Uchylił się bez większych problemów i uśmiechnął ironicznie. Confudus przestał działać, a nieudany atak tylko go rozśmieszył
Tylko na tyle cię stać?
Spytał go w myślach i sięgnął po lepsze czary.
-Alarte Ascendare.
Miał nadzieje, że to go wykończy.

Ludwig Beilschmidt carried out 1 launched of one Kostka :

Przespał śniadanie i obiad. Wszystko dlatego, że ostatnią noc spędził z książką na kolanach, przypominając sobie parę pożytecznych rzeczy, a później nie mógł się obudzić. Cóż, i tak tamtego dnia nie było zajęć, więc niczego nie stracił. Gdyby się pośpieszył, mógłby pewnie zdążyć na kolacje.
Zamiast do Wielkiej Sali poszedł jednak na nieśpieszny spacer po zamku. W końcu minęły całe wakacje, stęsknił się za tą całą plątaniną korytarzy.
Zmarszczył brwi, gdy do jego uszu doszły wykrzykiwane zaklęcia, a pod jedną z sal dostrzegł tłum kłębiących się pierwszorocznych. Co tam się takiego działo, żeby przyciągnęło ich uwagę? Podszedł bliżej i zerknął nad ich głowami. Rozpoznał Francisa, Scotta i Ludwiga. Ah. Pojedynek.
-Lepiej zajmijcie się czymś pożytecznym - burknął, kierując swoje słowa do grupki podekscytowanych dzieciaków. Nie żeby szczególnie obchodziło go, czy dostaną jakimś odbitym zaklęciem. No może trochę. Odrobinę.

W tym samym momencie, w którym Ludwig rzucił swoje zaklęcie, Scott wrzasnął: 
- Protego Totalum!
Przy odrobinie szczęścia jego zaklęcie przebije się przez te Ślizgona i skończy pojedynek. Ewentualnie mogą się zniwelować. Ewentualnie Scott źle wymierzył...

Scott MacDuff carried out 1 launched of one Kostka :

Dzieciaki piszczały widząc każde kolejne zaklęcie, szczególnie te z rodzin mugolskich. Jeden mały Puchon zwrócił zapłakaną twarz w stronę Jose - widać czary zrobiły na nim aż za duże wrażenie, a zawziętość pojedynkujących się sprawiła, że nie wytrzymał. Po chwili schował się za starszym Krukonem.

Patrzył z satysfakcją jak Scott leci pod sufit, bo jego zaklęcie minęło tarczę. Uśmiechnął się kątem ust. Wunderbar. Wymierzył różdżką w powoli zbierającego się Szkota.
-Drętwota.
Spróbował raz jeszcze. Zaklęcie w końcu może spowodować utratę przytomności. I oby tak było.

Ludwig Beilschmidt carried out 1 launched of one Kostka :

Oczywiście żadne dziecko nie zwróciło na niego większej uwagi. Ich problem. Nie ruszył się z miejsca, przez chwilę obojętnie obserwując wymianę ciosów. Znów skierował zirytowane spojrzenie na piszczącą grupkę i wtedy właśnie po raz pierwszy dostrzegł płaczącego chłopaka.
-No i o co chodzi?- mruknął cicho, średnio chętnie. Kim on był, niańką? Starszym bratem? Nie. Na pewno nie. Mimo to nie miał też serca z kamienia, dlatego nie kazał mu po prostu spadać. Wyciągnął rękę i poklepał go niezręcznie po głowie. Jednocześnie z jego ust wyrwało się hiszpańskie przekleństwo, ale szansa, że zostanie zrozumiany, była niewielka.- Nie ma się czego bać. Patrząc na to, jak się wydzierają, za chwilę będzie tutaj całe nauczycielskie grono i się skończy.

To nie było przyjemne... całe szczęście, o sufit nie uderzył, ledwie musnął go grzywką. Z drugiej strony, pacnięcie o posadzkę było jeszcze gorsze. Na chwilę zabrakło mu tchu, a w ręku, na które spadł, coś nieprzyjemnie zgrzytnęło. Teraz jednak nie było to ważne. 
Przerzucił różdżkę do drugiej ręki. 
- Drętwota! 
Nie podniósł się jeszcze z podłogi, ale już musiał działać!

Scott MacDuff carried out 1 launched of one Kostka :

Dzieciak zawył jeszcze głośniej od walczących, gdy ciało Scotta uderzyło o ziemię. Złapał obiema dłońmi szaty Jose i pomiędzy kolejnym czkaniem i krztuszeniem się łzami prosił, by powstrzymał walczących. 
Mali Gryfoni dopingowali swojego, ci trochę starsi uczniowie przypatrywali się w ciszy.

Uchylił się. Cholerny Szkot. Musi to skończyć natychmiast. Choć... Gdyby się trochę pobawić? Sam nie wiedział. Cofnął się trochę i posłał kolejne zaklęcie.
-Evente Stati.
Biała smuga światła pomknęła do Scotta. Miał nadzieję, że coś osłabi uwagę przeciwnika. Czuł, że dziś nie jest jego dzień.

Ludwig Beilschmidt carried out 1 launched of one Kostka :

Rzucił się na bok unikając zaklęcia Ludwiga. Dźwignął się na nogi tuż koło ściany, oparł ramieniem o mur. Teraz albo nigdy! 
- Orbis! 
Zwiąże go. Jeśli mu się uda, pojedynek będzie wygrany. Przez spotkanie z podłogą trochę szumiało mu w głowie, więc wolał już to przerwać.

Scott MacDuff carried out 1 launched of one Kostka :

Znów zrobił unik. Krople potu pojawiły się na jego czole, a kilka kosmyków wypadło spot idealnie ułożonej fryzury. Jeszcze raz spróbuje po czym podniesie różdżkę jako symbol pojedynku nierozstrzygniętego. Woli to niż się poddać lub pojedynkować dalej.
-Everte Stati.
Ostatni raz spróbował.

Ludwig Beilschmidt carried out 1 launched of one Kostka :

Skrzywił się jeszcze mocniej. Rzeczywiście, pojedynek nie wyglądał zbyt przyjemnie- choć jeśli młody tak się bał, nie powinien w ogóle tam przychodzić. Ten nie dość, że oglądał, to jeszcze żądał od Jose nie wiadomo czego. Przez chwilę nawet rozważał wkroczenie, jednakże byłoby to głupie i zupełnie nie w jego stylu. Zwłaszcza, że to nie była jego sprawa.
-Nie mogę- odparł więc po prostu.- Nic im nie będzie, nie przejmuj się tak. Lepiej wracaj do dormitorium.
Chociaż wcale nie był pewien, czy rzeczywiście wyjdą z tego cało, ale dzieciaka trzeba było stamtąd wypędzić. Najszybciej jak się dało.